Ostatnio duzo sie boje.

Moze to dlatego ze uros£y mi w£osy. Od paru lat nosi£am krotkie, a teraz rano codziennie dylemat-kucyk czy warkoczyk?
Boi sie moj brzuch i boja d£onie. I jak ide sobie ulica, korytarzem, czy gdziekolwiek, to ide cicho, zeby nikt nie wiedzia£ ze ide.
I staram se nie pic dwoch kaw dziennie, ale tylko wtedy wiem, ze jestem w tym miejscu bezpiecznym, z tym gestem bezpiecznym, obejmujac kubek czuje ze moge jeszcze chocby dopic do konca. A to juz cos.

Poza tym czerwiec. I wszystkie inne miesiace ktorych nie mia£am od dawna, choc mam...Ale to d£uzsza historia, historia conajmniej 5cio letnia.
Kiedys w czerwcu wacha£am czerwcowe lilie.
Oczywiscie tak nie moze byc wiecznie. Jak skoncze 30tke to wtedy sie za siebie wezme.
Poki co dobrze ze chociaz znowu sta£am sie uwazna, i moze ten lek, en strach to dlatego ze znowu chce widziec i czuc wiecej.
Niektorym ludziom bycie doros£ym przychodzi trudniej, ja jestem takim cz£owiekiem, cha.
Nie wiem dlaczego, ale jeszcze dopisze ze na naszym tarasie hamak sie przewroci£. Zupe£nie to jest bez zwiazku z reszta ale tak za mna chodzi ten widok hamaka w poprzek.

Dzis do pracy na 13sta.
ERRADzie dziekuje za wiersz.